Ύμνος στα 14.000 Άγια Νήπια της Βηθλεέμ

Φωνή ακούστηκε στη Ραμά· θρήνος και οδυρμός πολύς·
και μητέρες ολοφυρόμενες βοούσαν προς τον Θεόν.
Μέσα στο αίμα έπλεαν άψυχα τα σφαγιασμένα Νήπια
και πάνω τους θρηνολογούσαν μητέρες απαρηγόρητες.

*****
Η πόλις του Δαυΐδ και όλα τα περίχωρα ανεβόων.
Ο ουρανός έφριξε, θεωρών την φρικαλεότητα των ανθρώπων.
Ο ουρανός και η γη έφριξαν, σείστηκαν,
όταν οι οιμωγές των αθώων έσκισαν τον αέρα κι ανέβηκαν.
Το φθονερό χτύπημα που προοριζόταν για τον Υιό του Θεού
έπεσε με όλο ο βάρος του επάνω στα αθώα παιδιά,
επάνω στα αρτιγέννητα, άδολα και αβοήθητα βρέφη,
τα συνομήλικα με τον Χριστό.

*****
Οι άνθρωποι του ειδεχθούς βασιλιά χτύπησαν ανηλεώς
εκεί όπου οι άγγελοι του Θεού υμνούσαν,
εκεί όπου οι ποιμένες του Χριστού ταπεινά γονάτιζαν.
Εκεί έτρεξε ένας χείμαρρος αίματος.
Γιατί; Για να είναι ο Ηρώδης πάντα πρώτος!

*****
Μόλις ο Αιώνιος Ιατρός ξεπρόβαλλε επάνω στη γη,
τότε η γη αποκάλυψε τις πληγές και τις αμαρτίες της·

αιματοκυλίστηκε αποκαλύπτοντας
πόσο πολύ μολύνθηκε η ανθρωπότητα
και πόσο απαραίτητη ήταν η ίαση εξ ουρανού!
Στους νεαρούς βλαστούς-προδρόμους του Πάθους Του
ο Χριστός χάρισε την αιώνια χαρά του Παραδείσου!

(Επισκόπου Νικολάου Βελιμίροβιτς,
Από το Βιβλίο «Ο Πρόλογος της Αχρίδος»)