Προσφώνηση στον Νέας Υόρκης

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ  ΣΤΟΝ  ΣΕΒ. ΑΝΤΩΝΙΟΝ

ΤΟΥ  ΑΡΧΙΔΙΑΚΟΝΟΥ  ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

 (ΚΥΡΙΑΚΗ  ΑΣΩΤΟΥ  2013)

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Νέας Υόρκης,

Πάτερ και Δέσποτα κ. Αντώνιε,

Ο Εφημέριός μας π.Δημήτριος, ο Διάκονος Βασίλειος και όλοι οι πιστοί χριστιανοί της Ενορίας μας σας καλωσορίζουμε στην Εκκλησιαστική μας Κοινότητα. Σας καλω-σορίζουμε στο σπίτι σας π.Αντώνιε. Εδώ βρίσκεστε στο δικό σας σπίτι.

Δόξα, λοιπόν, τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι ἐπί τῇ τελεσθείσῃ σήμερον Θείᾳ Λειτουργίᾳ καί τῇ μεταλήψει τοῦ Παναγίου Σώματος καί τοῦ Τιμίου Αἵματος τοῦ Κυρίου ἐν τῷ Ἱερῷ τούτῳ Ναῷ τῆς Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Σήμερα τω όντι συνέβη τὸ σημαντικώτερο γεγονὸς τῆς ἐπισκέψεώς σας εδώ εις την Ενορία μας, ἤτοι ἡ τέλεσις τῆς Θείας Λειτουργίας καὶ ἡ Μετάληψις τοῦ Ἁγίου Σώματος καὶ Αἵματος τοῦ Κυρίου, ἡ ἕνωσή μας ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ. Μετέχοντες τῆς ἰδίας Εὐχαριστιακῆς Τραπέζης γινόμαστε πράγματι ἕν σῶμα καὶ ἕν Πνεῦμα μετὰ τοῦ Κυρίου, ἑνωθέντες στενῶς ἕκαστος μετὰ τοῦ ἄλλου.

Προερχόμενος από μιά άλλη Εκκλησιά της Παναγιάς μας ήρθατε σ' αυτήν εδώ την Εκκλησιά της Παναγιάς μας - για δες σύμπτωση, αδελφοποιημένες Ενορίες από το 2007 - για να προστείτε της Ευχαριστιακής Συνάξεως. Μιας Συνάξεως που γεύεται το Πάσχα πριν το Πάσχα, που ζει την Ανάσταση πριν την Ανάσταση. Ως άλλοι άσωτοι υιοί προσήλθαμε άπαντες μετανοούντες κοντά στον φιλεύσπλαγχνο Πατέρα και απολαύσαμε του μόσχου του σιτευτού από τα Τίμια και Άγια χέρια Σας.

Ω, τί ευλογία μάς περίμενε. Σήμερα που η Εκκλησία μας μάς διδάσκει την μετάνοια με την παραβολή του Ασώτου, όλοι εμείς απολαύσαμε τον μόσχον τον σιτευτόν, που είναι αυτή η ίδια Θεία Κοινωνία του Σώματος και Αίματος του Ιησού Χριστού μας. Σκεφθείτε την χαρά μας! Είναι και η δική σας χαρά μεγάλη. Μού είχατε πεί στο τηλέφωνο από την Νέα Υόρκη πως δεν θέλετε από εμάς κανένα δώρο και πως το καλύτερο δώρο που θα σάς κάνουμε είναι να κοινωνήσετε το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας ανάμεσα στα αδέρφιά σας. Αυτός είναι και ο λόγος που σάς ωδήγησεν έως εδώ.

Η χαρά σας, λοιπόν, είναι χαρά και πανήγυρις απάντων των Ενοριτών μας. Και πώς αλλιώς όταν η μετοχή μας στο κοινόν Ποτήριον δηλώνει την εν Χριστώ ενότητα μεταξύ μας όλων ημών των αδελφών; Ευχηθείτε Σεβα­σμιώτατε αυτή η ενότης όλων ημών των συγκροτούντων την Θεοσκέπαστη Ενορία ταύτη να παραμένει αδιάλειπτη μέσω του κοινού Ποτηρίου της ζωής.

Κατά την χαρμόσυνον σήμερον ημέραν αναμιμνησκόμεθα την προ εξαμήνου είσοδον εμού προσωπικώς εις τα άγια των αγίων, εις τα ενδότερα του καταπε­τάσματος εκεί που Άγγελοι διακονούν τον Κύριον. Και ημείς δια τιμίων Χειρών του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου ανήλθομεν το πρώτον τα σκαλοπάτια του Ιερού Θυσιαστηρίου με την δική σας συμμαρτυρία και ευλογία. Ήσασταν Εσείς Τίμιε Δέσποτα που αγκαλιάσατε στα χέρια σας την νεανική μου ψυχήν ως άλλος Πατέρας τον άσωτον Υιόν του και την ωδηγήσατε στην διακονία του Κυρίου, μα και στην διακονία του πλησίον.

Και ιδού σήμερον αξιώνεσθε να με χειροθετήσετε Αρχιδιάκονον της Ιεράς Αρχιεπισκοπής μας. Μεγάλη η τιμή και η δωρεά του Κυρίου μας. Ακόμη μεγαλύτερη όμως και η διακονία μου στην Εκκλησία μας. Ευχηθείτε Πάτερ και Δέσποτα να ευρεθούν και άλλοι νέοι που θα θυσιασθούν και θα γίνουν Διάκονοι του Κυρίου μας. Ευγνωμώνως ενθυμούμεθα τας παρασχεθείσας εις ημάς τοιαύτας δωρεάς, μηδέποτε γενόμενοι επιλήσμονες. Σας ευχαριστούμε θερμώς. Ευχηθείτε Άγιε Γέροντα για την καλή μου Διακόνισσα Ευφροσύνη, τους αναθρέψαντας Γονείς μας π. Δημήτριον, Πρεσβυτέραν Μαρίαν, Ιωάννην και Γαρυφαλλιάν και όλους τους κατά σάρκαν συγγενείς μας.

Και γιά δέστε τώρα σύμπτωση αδελφοί μου. Την Συμμαρτυρίαν προ 25 ετών ακριβώς εις τον κατά σάρκα πατέρα μου π.Δημήτριον έδωσε ο αείμνηστος Ιερομόναχος π.Ιωάσαφ, ο οποίος ήτο κατά κόσμον έγγαμος. Την δε συμμαρτυρίαν του υιού του την δώσατε εσείς τίμιε πάτερ, πάλι μέχρι πρότινος έγγαμος.

Είναι νωπή ακόμη στην μνήμη μας η μεγάλη απούσα από την σημερινή ευχαριστιακή Σύναξη, η προ ενός έτους απελθούσα από γης εις ουρανόν αεί­μνηστος Πρεσβυτέρα σας Θεοδώρα. Η καλή μας Πρεσβυτέρα Θεοδώρα που μάς επισκέφθηκε μαζί σας το 2007. Στο πρόσωπό σας Δέσποτα βλέπουμε το πρόσωπο της αειμνήστου Πρεσβυτέρας σας καθότι πάντοτε υπήρξατε ένα σώμα, μιά ψυχή, ένα θέλημα, μιά φωνή, μια συνεχή μελωδία ζωής. Ας αναπαύει ο Κύριος την ψυχή της εν χώρα ζώντων, εν σκηναίς δικαίων. Ας έχουμε όλοι την ευχή της. Υπήρξε πράγματι αληθινός συνοδοιπόρος στην ζωή σας και η στενοχώριά σας, από αυτόν τον βίαιο χωρισμό, μεγάλη. Μαζί της αποκτήσατε όλα αυτά τα βιώματα, όλες εκείνες τις οικογενιακές εμπειρίες, που πολύ εύστοχα μάς προσφέρατε νωρίτερα στο κήρυγμά σας.

Υμνούμεν, ευλογούμεν και δοξολογούμεν τον Κύριον, Σεβασμιώτατε, δια την ευλο­γημένην σημερινήν μας αυτήν συνάντησιν. Μετά απο όλη αυτή την πνευματικήν πανδαισίαν, θα μπορούσαμε να είπωμεν εκείνο το Ευαγγελικόν «Μεῖνον μεθ' ἡμῶν». «Μεῖνον μεθ’ ἡμῶν αγαπητέ μας π.Αντώνιε, ὅτι ἡ Ἐπίσκεψίς σας ὡς αὔρα Ἁγιοπνευματική πνεύσασα ἀνεκαίνισεν ἡμᾶς καί ὁ χωρισμός ὡς βάρος πίπτει ἐπί ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν».

Πάτερ Αντώνιε μπήκατε από την σήμερον ακόμη πιο βαθιά στις καρδιές μας. Πάντοτε θα σας έχουμε στις προσευχές μας. Ευχαριστώντας θερμώς για την ευλογητή παρουσία Σας ανάμεσά μας, και την προσφορά της Φρικτουργίας υπέρ παντός του Λαού, παρακαλούμε να εύχεσθαι πάντοτε εν ταις προσευχαίς υπέρ ημών των πιστών της Ενορίας ταύτης, ταις πρεσβείαις της Θεοτόκου. Αμήν.

Πολλά και «ασταύρωτα» τα έτη Σας

Σεβασμιώτατε Πάτερ και Δέσποτα!!!