Ιερομονάχου Γρηγορίου

Εις μνημόσυνον αιώνιον

Έφυγες νωρίς... δεν σε χορτάσαμε.

Σ' άρεσε να ταξιδεύεις και ταξίδεψες για πάντα.

Νέος Λειτουργός του Υψίστου, μόλις 37 ετών,

άφησες το επίγειο Θυσιαστήριο για το Ουράνιο.

Καιρό πριν προετοιμαζόσουν και το 'λεγες...

«χρωστάω ακόμη πολλούς χαιρετισμούς και παρακλήσεις»...

συνεχώς προσευχόσουν για να τις αναπληρώσεις.

Λειτούργησες του Αγίου Σάββα...κοινώνησες των Αχράντων Μυστηρίων

και νωρίς το πρωΐ - σαν σήμερα - του Αγίου Νικολάου έφυγες...

σαν έτοιμος από καιρό για το ουράνιο ταξίδι.

Τρία χρόνια μόνο Ιερεύς σαν να 'ταν δεκατρία.

Δραστήριος και υπερκινητικός βοηθούσες τους πάντες.

Κατέβηκες να βοηθήσεις τον συνάνθρωπό σου

και διερχόμενο αυτοκίνητο σε πέταξε μακρυά.

Αναπάντεχος μα και φρικτός ο θάνατός σου. Όλοι παγώσαμε.

Στην κηδεία σου στην Μονή Μεταμορφώσεως όλοι βουρκώσαμε.

Η υπακοή σου στον Γέροντά σου Βρεσθένης Στέφανον μοναδική.

Η προσευχή σου αέναα στο στόμα σου σαν ύδωρ ουράνιο.

Αγκάλιασες τους νέους κι εκείνοι σε αγκάλιασαν.

Αξέχαστες οι ατελείωτες συζητήσεις μαζί σου.

Μού χάρισες πολλά...θα σε θυμάμαι για πάντα.

16 χρόνια μετά δεν μπορούμε να σε ξεχάσουμε.

Μνημόνευε ημάς τίμιε Πάτερ Γρηγόριε τους επί γης.

Αιωνία και άληστος η μνήμη σου πολυαγαπημένε μας Γέροντα.

Ο πνευματικός σου φίλος

Διάκονος Βασίλειος.