Επανερχόμαστε με όλες τις Ειδήσεις και τα Νέα της Ιεράς Συνόδου μας. Ευχαριστούμε που είστε μαζί μας!!

Στη μουσική μας ακούτε ένα μεγάλο αφιέρωμα στον προ έτους κοιμηθέντα αείμνηστο Μέγα Δάσκαλό μας, ρέκτη και πρωτεργάτη της ρωμέϊκης μουσικής παράδοσης Λυκούργο Αγγελόπουλο, τον αληθώς Μαΐστορα της Ψαλτικής Τέχνης!!!



Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων

Τό Τροπάριο τς Κασσιανς

Κύριε, ν πολλας μαρτίαις περιπεσοσα γυνή,

τήν σήν ασθομένη Θεότητα μυροφόρου ναλαβοσα τάξιν,

δυρομένη μύρα σοί πρό το νταφιασμο κομίζει.

Ομοι! λέγουσα, τι νύξ μοί πάρχει,

οστρος κολασίας, ζοφώδης τέ καί σέληνος,

ρως τς μαρτίας.

Δέξαι μου τάς πηγς τν δακρύων,

νεφέλαις διεξάγων τς θαλάσσης τό δωρ

κάμφθητι μοί πρός τούς στεναγμούς τς καρδίας,

κλίνας τούς ορανούς τή φάτω σου κενώσει.

Καταφιλήσω τούς χράντους σου πόδας,

ποσμήξω τούτους δέ πάλιν

τος τς κεφαλς μου βοστρύχοις

ν ν τ Παραδείσω Εα τό δειλινόν

κρότον τος σιν χηθεσα, τ φόβω κρύβη.

μαρτιν μου τά πλήθη καί κριμάτων σου βύσσους

τίς ξιχνιάσει, ψυχοσστα Σωτήρ μου;

Μή μέ τήν σήν δούλην παρίδης,

μέτρητον χων τό λεος.

Μεταγραφή του Φώτη Κόντογλου:

Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε πολλές αμαρτίες,
σαν ένοιωσε τη θεότητά σου, γίνηκε μυροφόρα
και σε άλειψε με μυρουδικά πριν από τον ενταφιασμό σου
κι έλεγε οδυρόμενη: Αλλοίμονο σε μένα, γιατί μέσα μου είναι νύχτα κατασκότεινη
και δίχως φεγγάρι, η μανία της ασωτείας κι ο έρωτας της αμαρτίας.
Δέξου από μένα τις πηγές των δακρύων,
εσύ που μεταλλάζεις με τα σύννεφα το νερό της θάλασσας.
Λύγισε στ' αναστενάγματα της καρδιάς μου,
εσύ που έγειρες τον ουρανό και κατέβηκες στη γης.
Θα καταφιλήσω τα άχραντα ποδάρια σου,
και θα τα σφουγγίσω πάλι με τα πλοκάμια της κεφαλής μου·
αυτά τα ποδάρια, που σαν η Εύα κατά το δειλινό,
τ' άκουσε να περπατάνε, από το φόβο της κρύφτηκε.
Των αμαρτιών μου τα πλήθη και των κριμάτων σου την άβυσσο,
ποιος μπορεί να τα εξιχνιάση, ψυχοσώστη Σωτήρα μου;
Μην καταφρονέσης τη δούλη σου,
εσύ που έχεις τ' αμέτρητο έλεος.

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Κυριακή των Βαΐων 2010

Την Κυριακή των Βαΐων εκάστου έτους, ο ακάματος Πρεσβύτερος της Εκκλησίας μας π. Δημήτριος Τσαρκατζόγλου, εορτάζει πανηγυρικά την Επέτειον της εις Πρεσβύτερον Χειροτονίας του. Χειροτονήθηκε Διάκονος την Κυριακή των Βαΐων του έτους 1988 και Πρεσβύτερος την Τρίτη της Διακαινησίμου του ιδίου έτους από τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών & πάσης Ελλάδος κυρό Ανδρέαν, εν συλλειτουργία μετά του μακαριστού Επισκόπου Βρεσθένης Λαζάρου (κατά την εις Διάκονον Χειροτονίαν) και του μακαριστού Επισκόπου Αττικής & Μεγαρίδος Ματθαίου (κατά την εις Πρεσβύτερον Χειροτονίαν). Έθος έχει να συνεορτάζει την Κυριακή των Βαΐων και την Επέτειο της εις Πρεσβύτερον Χειροτονίας του δια το χαρμόσυνος της Εορτής. Την πρωΐαν της εορτής ιερούργησε στον Ενοριακό Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Καλλιθέας Αττικής, όπου εχειροτονήθη και έκτοτε εφημερεύει, παρουσία πολλών πνευματικών του τέκνων. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ακολούθησε κέρασμα στην υπόγεια Αίθουσα του Ναού.
Ευχόμεθα εις τον π. Δημήτριον δύναμιν και υγείαν παρά Κυρίου Παντοκράτορος, ώστε να συνεχίση εις πολλά έτη ακόμη να προσφέρει εις τον αμπελώνα του Κυρίου και να είναι συνεχώς κοντά μας!

Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

Σάββατο του Λαζάρου 2010

Σάββατο του Λαζάρου στον Ιερό Ναό
Ευαγγελιστρίας Κερατέας,

προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου
Θηβών & Λεβαδείας κ. ΑΝΔΡΕΟΥ

εν συλλειτουργία μετά του πολιού Πρεσβυτέρου
π. Νικολάου Βαρμάζη, Εφημερίου του Ι. Ναού.

Λ Α Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α :
Στην πανέμορφη και ευλογημένη Καππαδοκία, το Σάββατο του Λαζάρου τα παιδιά γύριζαν τα σπίτια με ανθοστολισμένα καλάθια και έψαλλαν τα κάλαντα του Λαζάρου, τα Λάζαρα ή Λαζάρικα. Οι νοικοκυρές έβαζαν στα καλαθάκια των παιδιών αυγά, γλυκίσματα, ακόμη και χρήματα σαν φιλοδώρημα. Στίχοι από τα Λαζάρικα, όπως τα έψαλλαν στην Καππαδοκία. <<Αν ήταν εδώ ο Χριστός μου, δε θα πέθανε ο αδελφός μου, πλην εγώ τώρα πιστεύω και καλώτατα ηξεύρω, ότι δύνασαι αν θελήσης και νεκρούς ν' αναστήσεις>>. Όταν δε ρωτούσαν τον Λάζαρο τί είδε στον Άδη, απαντούσε: <<Είδα φόβους, είδα βάσανα και πόνους, δώστε μου λίγο νεράκι να ξεπλύνω το φαρμάκι της καρδιάς, και των χειλέων και μη με ρωτάτε πλέον>>. Την ίδια μέρα, τα κορίτσια μάζευαν αγριολούλουδα από τα περιβόλια και τα πήγαιναν από βραδύς στην Εκκλησία. Την επομένη μέρα, Κυριακή των Βαϊων, ο παπάς μετά την Λειτουργία, τα διάβαζε, τα ευλογούσε και τα μοίραζε σε μικρά μπουκετάκια μαζί με το αντίδωρο. Το μπουκέτο αυτό το έλεγαν Βάϊα, το φέρνανε στο σπίτι και πίστευαν ότι έχει θεραπευτική ιδιότητα. Καίγανε ένα κομμάτι από τα λουλούδια αυτά και με τον καπνό του θυμιατίζαν τον άρρωστο για να γίνη καλά από τους πόνους και το μάτιασμα. Την ημέρα των Βαΐων οι Τούρκοι από τα χωριά, γύρω από τον Άλυ ποταμό, ψάρευαν και έφερναν στην πόλη τα ψάρια και τα πωλούσαν, όπως και την 25η Μαρτίου, μέρα του Ευαγγελισμού.
(Λαζάρου Ευπραξιάδη, Προκόπι Καππαδοκίας,
Πατρίδα μου, Θεσ/νικη 1974)


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΑΜΑΘΟΥΝΤΟΣ ΛΑΖΑΡΟ!

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Πανήγυρις 40 Μαρτύρων

9 Μαρτίου / 22 Μαρτίου, Αγίων Σαράντα Μαρτύρων
Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου Καλλιθέας Αττικής
Με κατάνυξη και Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία εορτάστηκαν οι Άγιοι 40 Μάρτυρες οι εν Σεβαστεία στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Καλλιθέας. Στον Ναό αυτό υπάρχουν αγιογραφημένοι σε τοιχογραφία και οι 40 Μάρτυρες.

Αφ΄ εσπέρας εψάλη ο ΣΤ΄ Κατανυκτικός Εσπερινός μετά των Τροπαρίων των Αγίων και ακολούθησε Ομιλία σχετική με την Οσία Μαρία την Αιγυπτία, από τον κ. Βασίλειο Τσαρκατζόγλου. Την πρωϊαν εψάλη ο Όρθρος, εδιαβάσθησαν οι Ώρες και ετελέσθη η Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Εφημερίου του Ναού, Πρωτοπρεσβυτέρου π. Δημητρίου Τσαρκατζόγλου. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας παρετέθη Τράπεζα επίγειος σε όλους τους παρευρεθέντες πιστούς.

Την αυτήν ημέραν η Εκκλησία μας εμνήσθη της μακαρίας ψυχής του αοιδίμου Μητροπολίτου Κίτρους & Κατερίνης κυρού Γοργονίου (+2005) και του αοιδίμου Πρωθιερέως π. Σαράντου Καστανιά (+2003), των οποίων ας είναι η μνήμη τους αιωνία και εμείς όλοι ας έχουμε την ευχή τους.

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

Μνημόσυνο π. Σαράντου

Σεμνά και ταπεινά, όπως αρμόζει στον ταπεινό λευϊτη της Εκκλησίας μας, Πρωθιερέα π. Σαράντην Καστανιά, εψάλη σήμερα το ετήσιο μνημόσυνό του στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Νεαπόλεως Νικαίας, από τον ακούραστο Επίσκοπο Περιστερίου κ. Γαλακτίωνα.
Ο μακαριστός π. Σαράντης, εκοιμήθη σε ηλικία 88 ετών, τις βραδυνές ώρες της Κυριακής του Θωμά του έτους 2003. Ήταν έγγαμος με την αείμηστη Πρεσβυτέρα Σταματίνα μετά της οποίας απέκτησαν 3 παιδιά.
Ας είναι σε όλους μας αιωνία του η μνήμη και να έχουμε άπαντες την ευχή του!

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

Ονομαστήρια Σεβ. Ταρασίου

Τα Ονομαστήρια του εώρτασε την προηγούμενη Τετάρτη, 25 Φεβρουαρίου/10 Μαρτίου 2010, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βερροίας και Ναούσης κ. ΤΑΡΑΣΙΟΣ. Ο Σεβασμιώτατος προεξήρχε του Όρθρου και της Προηγιασμένης Θείας Λειτουργίας στο Καθολικό της Γυναικείας Ιεράς Μονής Άξιον Εστίν Μεθώνης Πιερίας, της οποίας είναι Κτήτωρ, εν συλλειτουργία μετά του Σεβ. Μητροπολίτου Θηβών & Λεβαδείας κ. Ανδρέου και του Θεοφιλεστάτου Χωρεπισκόπου Αμαθούντος κ. Λαζάρου, των Ιερομονάχων π. Παντελεήμονος Τσαλάγκα και π. Φιλίππου Σελητσανιώτη και του Ιεροδιακόνου π. Αγάθωνος Αγιαποστολίτου. Αφ' εσπέρας εψάλη ο Μέγας Εσπερινός, στον οποίο συμμετείχαν οι ως άνω Κληρικοί καθώς και ο Πρεσβύτερος π. Αντώνιος Κόκες (Εφημέριος Ι.Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών Κρύας Βρύσης Γιαννιτσών). Ευχόμεθα στον Σεβασμιώτατο Βερροίας πολλά και αγλαόκαρπα να είναι τα έτη του επ' αγαθώ της χειμαζομένης μας Εκκλησίας!

Ιδού και οι σχετικές φωτοστιγμές:

Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Μάρτιος σήμερα

ΜΗΝ ΜΑΡΤΙΟΣ

Έχων ημέρας τριάκοντα μίαν.
Η μέρα έχει ώρας 12
και η νύξ ώρας 12.

Δ΄ Κυριακή Νηστειών

Ο Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου, Πρωτοπρεσβύτερος κ. Δημήτριος Τσαρκατζόγλου ιερούργησε σήμερα και εκήρυξε τον θείο Λόγο στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίας Τριάδος Ηλιουπόλεως. Στον Όρθρο χοροστάτησε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ. Συμπροσευχήθηκε πυκνό εκκλησίασμα και εκ των όμορων Ενοριών των Αθηνών.
Ευχόμεθα ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος να αποτελεί σήμερα και πάντοτε τον πνευματικό οδοδείκτη σε κάθε αγωνιζόμενη ψυχή! Καλό μήνα σε όλους τους αναγνώστες μας, όπου γης!

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Αγίου Κασσιανού του Ρωμαίου

Σήμερα εορτάζει ο Άγιος Κασσιανός ο Ρωμαίος, κατά μεταφοράν της εορτής αυτού εκ της 29ης Φεβρουαρίου. Συγχρόνως δε άγει την ονομαστική του εορτή ο Αρχιμανδρίτης π. Κασσιανός. Με την ευκαιρία της εορτής του, παραθέτουμε την τελευταία του Ομιλία "Αγάπην δε μη έχω...".

«Ἀγάπην δέ μή ἔχω…»

«Ἐάν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καί τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δέ μή ἔχω, γέγονα χαλκός ἠχῶν ἤ κύμβαλον ἀλαλάζον. Καί ἐάν ἔχω προφητείαν καί εἰδῶ τά μυστήρια πάντα καί πᾶσαν τήν γνῶσιν, καί ἐάν ἔχω πᾶσαν τήν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δέ μή ἔχω, οὐδέν εἰμί» (Α΄ Κορ. ιγ΄, 1-2).

Ὅλες αὐτές οἱ δωρεές, γιά τίς ὁποίες μιλάει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, εἶναι δωρεές πού τό Ἅγιο Πνεῦμα δίνει πρός οἰκοδομή τῆς Ἐκκλησίας. Πρόκειται γιά χαρίσματα, τά ὁποία δέν ἐξαρ¬τῶνται ἀπό τίς ἀρετές μας, ἀλλά πού δίνονται γιά τό κοινό καλό καί τά ὁποία μποροῦν ἀκόμη νά εἶναι βλαβερά καί νά μᾶς κάνουν νά πέσουμε, γιά παράδειγμα, στήν ὑπερηφάνεια. Μποροῦν νά δοθοῦν ἀκόμα καί σέ αὐτούς πού δέν εἶναι ἄξιοι, ὅπως βλέπουμε κάπου στό Εὐαγγέλιο, ὅπου ὁ Χριστός λέει σ’ αὐτούς πού δηλώνουν ὅτι ἔκαναν ἐκεῖνο ἤ τό ἄλλο στό ὄνομά Του: «Δεν σᾶς γνωρίζω»!

Ἀπεναντίας, ἡ ἀγάπη εἶναι μιά ἀρετή – ἡ κορωνίδα τῶν ἀρετῶν – τήν ὁποία ἀκολουθοῦν ὅλες οἱ ἄλλες ἀρετές: ταπείνωση, ὑπομονή κλπ.

Ἔτσι, χωρίς τήν ἀγάπη, ὅλες οἱ παραπάνω δωρεές δέν ἀξίζουν τίποτα. Ἔχουν ἀξία μόνο ὅταν βασίζονται στήν ἀγάπη. Γι’ αὐτό ὁ Ἀπό¬στολος συνεχίζει: «Καί ἐάν ψωμίσω πάντα τά ὑπάρχοντά μου, καί ἐάν παραδῶ τό σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι, ἀγάπην δέ μή ἔχω, οὐδέν ὠφελοῦμαι» (Α΄ Κορ. ιγ΄, 3). Τό νά κάνεις ἐλεη¬μοσύνη εἶναι σημάδι εὐσπλαγχνίας καί γενναιοδωρίας καί τό νά δίνεις τήν ζωή σου ἐκφράζει τήν ἀγάπη καί τήν πίστη. Αὐτές οἱ δύο πράξεις, ὅμως, μποροῦν νά γίνουν μέ ὄχι τόσο ἀξιέπαινες προθέσεις: χάριν ἐπιδείξεως ἤ φανατισμοῦ γιά παράδειγμα. Χωρίς τήν ἀγάπη, λοιπόν, δέν ἀξίζουν τίποτα καί εἶναι περισσότερο καταδικαστέες.

Ἀπόστολος συνεχίζει καί ἐξηγεῖ αὐτό πού εἶναι ἀληθινή ἀγάπη: « ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τά ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τό κακόν, οὐ χαίρει ἐπί τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δέ τῇ ἀληθείᾳ˙ πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει˙ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει» (Α΄ Κορ. ιγ΄, 4-7).

Ὅλες αὐτές οἱ δωρεές, δωσμένες «πρός τό συμφέρον» (Α΄ Κορ. ιβ΄, 7), εἶναι πρόσκαιρες μόνο καί μή ὁλοκληρωμένες, καί θά ἔλεγα ἀκόμα καί διφορούμενες, γιατί μπορεῖ νά τίς χάσουμε, ἄν δέν βασίζονται στήν ταπείνωση καί τήν ἀγάπη. «Ἐκ μέρους δέ γιγνώσκομεν καί ἐκ μέρους προφητεύομεν˙ ὅταν δέ ἔλθῃ τό τέλειον, τότε τό ἐκ μέρους καταργηθήσεται» (Α΄ Κορ. ιγ΄, 9-10).

Ἀπό τήν ἀγάπη, λοιπόν, ἀναγνωρίζουμε τούς ἀληθινούς ἀκολούθους τοῦ Χριστοῦ. Ὑπάρ¬χουν ἄνθρωποι πολύ μορφωμένοι, πού μιλοῦν μέ εὐφράδεια καί μέ εὐκολία καί πού κάποιες φορές ἔχουν δίκιο στά λεγόμενά τους – καί ὁ διάβολος, ἐπίσης, λέει ἐνίοτε τήν άλήθεια, ἀλλά πάντα γιά νά μᾶς ρίξει. Ἄν παρ’ ὅλα αὐτά οἱ πράξεις αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων ἀντανακλοῦν μόνο φανατισμό καί ὑπερηφάνεια καί ἄν ὁ ἀκρογωνιαίος λίθος, πού εἶναι ἡ ἀγάπη, ἐκλείπει, καλύτερα νά ἀπομακρυνθοῦμε, γιατί τό μόνο πού θά κάνουν εἶναι νά μᾶς ἀποπλανήσουν. Καί ἐπαναλαμβάνω: ἀκόμα κι ἄν ἔχουν δίκιο σέ ὁρισμένες περιπτώσεις!

Ἐάν ὑπάρχει ἡ ἀγάπη, τήν ὁποία κηρύττει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καί ἡ ὁποία βασίζεται στήν ταπείνωση, ὅλα τά προβλήματα, πού ὑπάρχουν στήν Ἐκκλη¬σία, θά βροῦν λύση. Ἐάν μιλάω σέ κάποιον μέ ταπείνωση καί ἀγάπη, ἀκόμη κι ἄν εἶναι ὑπερήφανος ἤ ὀργισμένος, θά γλυκάνει καί θά μέ ἀκούσει. Δέν εἶναι, λοιπόν, τά ἴδια τά προβλήματα ἡ βαθύτερη αἰτία, ἀλλά ἡ πνευματική μας προδιάθεση, γιά νά ἐκφραστῶ διαφορετικά. Ἡ ἔλλειψη ὀμονοίας καί ἡ ἀνάπτυξη ἔριδων ἔχουν τίς ἴδιες ρίζες. Ὁ καθένας μένει στήν θέση του, τήν ὁποία πιστεύει ὡς σωστή καί ἀσφαλή, καί δέν κάνει καμμιά προσπάθεια νά μπεῖ στήν θέση τοῦ ἄλλου προκειμένου νά βρεῖ μιά πραγματική λύση στά προβλήματα. Μέσα στήν Ἐκκλησία ὅλα μποροῦν νά λυθοῦν, γιατί εἶναι χτισμένη πάνω στήν Πέτρα τῆς Ἀληθείας. Ἡ ἐμπειρία της εἶναι τεράστια καί ἔχει τό γιατρικό γιά τά πάντα, ὅσο βρισκόμαστε μέσα σ’ Αὐτήν.

Καί γιά νά τελειώσω, ἀναφέρω ξανά τά λόγια τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, πού γνώρισε τά ἴδια προβλήματα (φιλονεικίες καί ἔριδες), στήν ἐποχή του: «Ἐδηλώθη γάρ μοι περί ὑμῶν, ἀδελφοί μου, ὑπό τῶν Χλόης ὅτι ἔριδες ἐν ὑμῖν εἰσί. Λέγω δέ τοῦτο, ὅτι ἕκαστος ὑμῶν λέγει˙ ἐγώ μέν εἰμί Παύλου, ἐγώ δέ Ἀπολλώ, ἐγώ δέ Κηφᾶ, ἐγώ δέ Χριστοῦ. Μεμέρισται ὁ Χριστός; Μή Παῦλος ἐσταυρώθη ὑπέρ ὑμῶν; ἤ εἰς τό ὄνομα Παύλου ἐβαπτίσθητε;» (Α΄ Κορ.α΄,11-13).

Λέγοντας ὅλα αὐτά, δέν μιλάω ἀφηρημένα, ἀλλά ἔχω στό μυαλό μου συγκεκριμένα προβλήματα καί ἐλπίζω ἐκείνοι οἱ ὁποίοι ἐμπλέκονται νά ἔλθουν εἰς ἐπίγνωσιν.

Ἀρχιμανδρίτης Κασσιανός


Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

Δ΄ Χαιρετισμοί σήμερα

Τεῖχος εἶ τῶν παρθένων, Θεοτόκε Παρθένε,
καὶ πάντων τῶν εἰς σὲ προστρεχόντων.
Ὁ γὰρ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς,
κατεσκεύασέ σε ποιητής, Ἄχραντε,
οἰκήσας ἐν τῇ μήτρα σου,
καὶ πάντας σοι προσφωνεῖν διδάξας•

Χαῖρε, ἡ στήλη τῆς παρθενίας,
χαῖρε, ἡ πύλη τῆς σωτήριας.
Χαῖρε, ἀρχηγὲ νοητῆς ἀναπλάσεως,
χαῖρε, χορηγὲ θεϊκῆς ἀγαθότητος.
Χαῖρε, σὺ γὰρ ἀνεγέννησας τοὺς συλληφθέντας αἰσχρῶς,
χαῖρε, σὺ γὰρ ἐνουθέτησας τοὺς συληθέντας τὸν νοῦν.
Χαῖρε, ἡ τὸν φθορέα τῶν φρενῶν καταργοῦσα,
χαῖρε, ἡ τὸν σπορέα τῆς ἁγνείας τεκοῦσα.
Χαῖρε, παστάς ἀσπόρου νυμφεύσεως,
χαῖρε, πιστοὺς Κυρίῳ ἁρμόζουσα.
Χαῖρε, καλὴ κουροτρόφε παρθένων,
χαῖρε, ψυχῶν νυμφοστόλε ἁγίων.

Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Άγιας Φωτεινής Σαμαρείτιδος

Από την σημερινή πανήγυρη του εορτάζοντος
Παρεκκλησίου της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος
στον Δήμο Αγ. Ιωάννου Ρέντη Πειραιώς,
ιερουργούντος του π. Δημητρίου Τσαρκατζόγλου


Ὕμνος στόν ἅγιο Πορφύριο Γάζης

Ὁ μοναχός Μάρκος ρωτᾶ τόν Πορφύριο:

"Παράλυτος ἤσουν ἅγιε πάτερ·

ἔρποντας, γονατιστός, πῆγαινες στήν ἐκκλησία,

κρατοῦσες τό χέρι μου μέσα στό δικό σου.

Ἔτσι ἦταν χθές, σήμερα ὅμως ὅλα εἶναι διαφορετικά!

Χθές βράδυ ἦσουν ἄρρωστος καί ἰδού,

σήμερα ἠγέρθης ὑγιέστατος.

Ποιός σέ θεράπευσε τόσο ξαφνικά;

Ποιό εἶναι τό ὄνομα τοῦ σπάνιου ἰατροῦ σου;"

Ὁ Πορφύριος ἀπάντησε στόν Μᾶρκο:

"Θεραπευτής μου εἶναι ὁ Δημιουργός μου.

Χθές βράδυ ἀποκοιμήθηκα στόν Γολγοθᾶ,

ἀποκαμωμένος ἀπό τόν ἰσχυρό πόνο.

Σάν νά ἦταν πραγματικότητα εἶδα καθαρά, σέ ὄνειρο,

τόν Κύριό μου στόν Σταυρό κρεμασμένο

καί δίπλα, στόν ἄλλο Σταυρό, εἶδα τόν ληστή.

Ὅπως τούς εἶδα, φώναξα:

"Ὧ, Κύριε καί Θεέ, μνήσθητί μου ἐν τῇ βασιλείᾳ Σου!"

Ὁ Ἀγαθός Κύριος εἶπε τότε στόν ληστή:

"Κατέβα καί θεράπευσε τό σῶμα του,

ὅπως ἐγώ θεράπευσα τήν ψυχή σου".

Παραχρῆμα ὁ ληστής κατέβηκε ἀπό τόν Σταυρό,

μ' ἀγκάλιασε, μ' ἀσπάστηκε καί μέ ἀνόρθωσε,

λέγοντας: "Ἔλα, πλησίασε τόν Σωτήρα μας!".

Αὐτοστιγμεί ὁ Κύριος κατέβηκε ἀπό τόν Σταυρό,

σήκωσε τόν Στυρό Του καί τόν ἔβαλε ἐπάνω μου.

"Λάβε τό Τίμιο Ξύλο", μού εἶπε Ἐκεῖνος·

"ἆρον τόν Σταυρόν, γιά νά λάβεις τήν αἰώνια σωτηρία".

Μόλις ἅρπαξα μέ τά χέρια μου τόν Σταυρό,

ἀμέσως στάθηκα στά πόδια μου κι ἔγινα ὑγιής.

Δόξα στόν Θεό τόν Δημιουργό μου!

Δόξα στόν Χριστό τόν Σωτήρα μου!"

(Ἐπισκόπου Νικολάου Βελιμίροβιτς,

ἀπό τό βιβλίο "Ὁ Πρόλογος τῆς Ἀχρίδος")

Ἀντιγραφή: Βασίλειος Τσαρκατζόγλου

Τρίτη 9 Μαρτίου 2010

Κυριακή Σταυροπροσκυνήσεως

Με λαμπρότητα και τη συμμετοχή εκατοντάδων πιστών, ετελέσθη η Προσκύνησις του Τιμίου Σταυρού και η πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον Ενοριακό Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Καλλιθέας, υπό του Εφημερίου του Ναού Πρωτοπρεσβυτέρου κ. Δημητρίου Τσαρκατζόγλου, Αρχιγραμματέως της Αγίας και Ιεράς Συνόδου. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας προσεφέρθηκαν υπό των κυριών του Ναού γλυκίσματα εις όλους τους πιστούς.

Το εσπέρας εψάλη ο Δ΄ Κατανυκτικός Εσπερινός και ακολούθησε Ομιλία υπό του κ. Βασιλείου Τσαρκατζόγλου με θέμα:
"Ο Τίμιος Σταυρός στη ζωή του χριστιανού".

Σάββατο 6 Μαρτίου 2010

Άγιος Ευστάθιος Αντιοχείας

21 Φεβρουαρίου / 6 Μαρτίου
Αγίου Ευσταθίου, επισκόπου Αντιοχείας

Ο άγιος Ευστάθιος ήταν ζηλωτής υπέρμαχος της Ορθοδοξίας. Διακρίθηκε ιδιαιτέρως κατά την διάρκεια της Α΄ Οικουμνικής Συνόδου της Νικαίας (325), όπου ανεσκεύασε συστηματικά και με θεολογική ακρίβεια τα διαστρεβλωμένα διδάγματα του Αρείου. Ο άγιος Ευστάθιος κι οι άλλοι άγιοι Πατέρες, ορθοτομούντες τον λόγο της αληθείας, δογμάτισαν πως ο Ιησούς Χριστός ως Υιός Θεού είναι ίσος προς τον Πατέρα και το Άγιον Πνεύμα κατά τη Θεία Ουσία. Ύστερα από το θάνατο του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ωστόσο, οι Αρειανιστές κέρδισαν ξανά έδαφος και άρχισαν να καταδιώκουν μετά μανίας τους Ορθοδόξους. Ο Άγιος καθαιρέθηκε από τον επισκοπικό θρόνο και εξορίστηκε πρώτα στην Θράκη και αργότερα στην Μακεδονία. Ο άγιος Ευστάθιος υπέφερε πολλά και μακρά βασανιστήρια, μέχρι που παρέδωσε την αγία ψυχή του στον Θεόν, το έτος 345μ.Χ.
(Επισκόπου Νικολάου Βελιμίροβιτς
από το βιβλίο "Ο Πρόλογος της Αχρίδος)

Κατ΄ αυτήν την ημέραν άγει την ονομαστική του εορτή και ο Αρχιμανδρίτης κ. Ευστάθιος Τουρλής, Εφημέριος των εν Αυστραλία Ενοριών της καθ' ημάς Εκκλησίας. Ευχόμεθα ταπεινώς όπως ο άγιος Ευστάθιος του χαρίζει έτη όσα πλείστα, καλά, ευλογημένα και με αρετές δαφνοστεφανωμένα, δια να υπερασπίζεται άχρι θανάτου ώσπερ Εκείνος τα ορθόδοξα δόγματα και να καλλιεργεί και να αυξάνει συνεχώς το γεώργιον του Κυρίου!

Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

Γ΄ Χαιρετισμοί απόψε

Νέαν ἔδειξε κτίσιν, ἐμφανίσας ὁ Κτίστης,
ἡμῖν τοῖς ὑπ' αὐτοῦ γενομένοις•
ἐξ ἀσπόρου βλαστήσας γαστρός,
καὶ φυλάξας ταύτην, ὥσπερ ἦν ἄφθορον,
ἵνα τὸ θαῦμα βλέποντες, ὑμνήσωμεν αὐτὴν βοῶντες•

Χαῖρε, τὸ ἄνθος τῆς ἀφθαρσίας,
χαῖρε, τὸ στέφος τῆς ἐγκρατείας.
Χαῖρε, ἀναστάσεως τύπον ἐκλάμπουσα,
χαῖρε, τῶν Ἀγγέλων τὸν βίον ἐμφαίνουσα.
Χαῖρε, δένδρον ἀγλαόκαρπον, ἐξ οὗ τρέφονται πιστοί,
χαῖρε, ξύλον εὐσκιόφυλλον, ὑφ' οὗ σκέπονται πολλοί.
Χαῖρε, κυοφοροῦσα ὁδηγὸν πλανωμένοις,
χαῖρε, ἀπογεννῶσα λυτρωτὴν αἰχμαλώτοις.
Χαῖρε, Κριτοῦ δικαίου δυσώπησις,
χαῖρε, πολλῶν πταιόντων συγχώρησις.
Χαῖρε, στολὴ τῶν γυμνῶν παρρησίας,
χαῖρε, στοργὴ πάντα πόθον νικῶσα.

Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Στον Άγιο Θεόδωρο Τήρωνα

Ύμνος

στον άγιο Θεόδωρο τον Τήρωνα

"Θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον".
Αυτά είναι λόγια ιερά, τότε και τώρα,
βάλσαμο αληθινό για όλους όσοι υποφέρουν
και, περισσότερο απ' όλους,
για τους ενδόξους μάρτυρες του Θεού.
Γιατί να φοβάστε αυτούς που είναι περισσότερο φοβισμένοι;
Ο κόσμος φοβάται την ίδια του την σκιά!
Γιατί να φοβάστε τους ισχυρούς και τους ηγέτες;
και όλα τα ρέοντα του κόσμου τούτου που συνεχώς πεθαίνουν;
Όποιος είναι μαζί με τον Οικοδεσπότη,
δεν φοβάται τον οίκο.
Ο Οικοδεσπότης βλέπει όλα όσα είναι μέσα στον οίκο
και δεν υπάρχει τίποτα που Εκείνος να μην γνωρίζει
και ο δούλος Του τί τάχα να φοβηθεί;
Όταν ακούει τον Κύριο που λέει "θαρσείτε", τί άλλο να θέλει;
"θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον!"
Ο Κύριός μας βασιλεύει και δεσπόζει στόν κόσμο.
Μπροστά στις φλόγες και τον θάνατο ο Θεόδωρος χαμογελούσε
και τότε έλαβε τον αμάραντο στέφανο της δόξης.

(Επισκόπου Νικολάου Βελιμίροβιτς,
από το βιβλίο "Ο Πρόλογος της Αχρίδος")

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

Οι πνευματικοί αγώνες συνεχίζονται...

Σύγχρονη φορητή εικών. Έργον Αρχιμ. Κασσιανού Braun

Νηστεας ναρξμενοι, βδομδος τς τρτης,

τν Τριδα τν σεπτν, εφημσωμεν ο πιστο,

τ ξς περιχαρς διανοντες,

τς σαρκς δ τ πθη πομαρναντες,

κ ψυχς μν, νθη θεα δρεψμεθα,

στεφνους πλεξμενοι τς κυρας τν μερν,

να πντες τν Χριστν, ς νικητν,

στεφανηφοροντες νυμνσωμεν.