Πανήγυρη Αγίας Ειρήνης

Την Δευτέρα 28 Ιουλίου πανηγύρισε το Ιερό Ησυχαστήριο της Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου στα Βίλλια Αττικής. Της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας προεξήρχεν ο κτήτωρ του Ησυχαστηρίου, Σεβ. Μητροπολίτης Περιστερίου κ. ΓΑΛΑΚΤΙΩΝ, περιστοιχούμενος υπό του Αιδ/του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Δημητρίου Τσαρκατζόγλου, Αρχιγραμματέως της Ιεράς Συνόδου, του Παν/του Αρχιμανδρίτου π. Παντελεήμονος Τσαλάγκα, Εφημερίου της Ανδρώας Ιεράς Μονής Αναλήψεως Λαμίας, του Αιδ/του Πρεσβυτέρου π. Στεφάνου Stefanov, Εφημερίου των Ενοριών Βουλγαρίας και του Ιερωτάτου Διακόνου π. Αγάθωνος Αγιαποστολίτου. Παρέστη συμπροσευχόμενος ο Καθηγούμενος της Ανδρώας Μονής Αναλήψεως Λαμίας Γέρων Αρτέμιος.

Πανήγυρη Αγίας Άννης

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ
ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ ΛΥΓΑΡΙΑΣ ΛΑΜΙΑΣ

Μέσα σε κλίμα έντονης κατανύξεως και παρουσία πλήθους προσυνητών, πανηγύρισε η Ιερά Μονή Αγίας Άννης Λυγαριάς Λαμίας την ετήσια Πανήγυρή της. Εψάλη ολονύχτιος Αγρυπνία, της οποίας προέστη ο Πνευματικός της Μονής, Αιδ/τος Πρωτοπρεσβύτερος κ. Δημήτριος Τσαρκατζόγλου, Αρχιγραμματεύς της Ι. Συνόδου, συμπαραστατούμενος υπό του Αρχιμανδρίτου κ. Παντελεήμονος Τσαλάγκα και του Ιεροδιακόνου κ. Αγάθωνος Αγιαποστολίτου. Έψαλεν ο κατανυκτικός χορός των μοναζουσών.

ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ

Η Ιερά μονή της Αγίας Άννας ιδρύθηκε τον Αύγουστο του έτους 1943 μέσα στην θύελλα της κατοχής και των δεινών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, από τον Αγιορείτη Αρχιμανδρίτη Μηνά Βρέττο. Οι πρώτες πενιχρότατες εγκαταστάσεις άρχισαν να κτίζονται στην ημιορεινή περιοχή βόρεια της Λαμία, κοντά στην κοινότητα (τότε) Λυγαριάς αριστερά του δρόμου από Λαμία προς Δομοκό και σε απόσταση 1,5 χιλιομέτρου απ' αυτόν, σε ιδιόκτητο κτήμα 350 στρεμμάτων, με πηγή αρίστης ποιότητας νερού. Η περιοχή αυτή είναι απομονωμένη και θυμίζει κάπως το Άγιον Όρος, απ΄όπου ο αείμνηστος κτήτορας, αρχιμανδρίτης Μηνάς έλκει την μοναχική καταγωγή.

Τα δύο πρώτα μέλη της αδερφότητας της μονής ήταν οι μοναχοί Παϊσιος, μετέπειτα ιερομόναχος και Ευσέβιος (Καραγιώργος), οι οποίοι είχαν γίνει μεγαλόσχημοι από τον Γέροντα Μηνά το 1941.

Το αρχικό κτίσμα της μονής ήταν μία παράγκα σκεπασμένη με πισσόχαρτο. Έτσι οι πρώτοι μοναχοί πέρασαν τον βαρύ χειμώνα του 1943-44 στις σπηλιές της περιοχής. Το 1944 κτίστηκε το πρώτο εκκλησάκι της Αγίας Άννης. Από εκεί και έπειτα ξεκίνησαν οι διωγμοί από το επίσημο τότε κράτος, οι μοναχοί πολλές φορές διώχτηκαν ξυλοκοπήθηκαν, και κάποια στιγμή κλείστηκαν στην φυλακή σαν κοινοί εγκληματίες με την μόνη αιτιολογία ότι ήταν παλαιοημερολογίτες. Τους διωγμούς και τα βασανιστήρια αυτών των ανθρώπων δεν νομίζω ότι αξίζει να τους αναφέρουμε.

Οι εγκαταστάσεις της Μονής

Οι εγκαταστάσεις έτσι όπως εμφανίζονται σήμερα στα μάτια του επισκέπτη, άρχισαν να αναγείρονται στην δεκαετία του '60. Εχουν σχήμα κεφαλαίου Γ, με ανοικτές την ανατολική και την νότια πλευρά.

Η κεντρική πύλη της Μονής βρίσκεται στη νότια πλευρά, όπου καταλήγει βατός χωματόδρομος, ο οποίος συνδέει το μοναστήρι με τον δρόμο Λαμίας-Δομοκού. Είναι καμαροσκεπής και στο υπέρθυρο υπάρχει μεγάλων διαστάσεων εικόνα της Κοιμήσεως της Αγίας Άννης.

Ο επισκέπτης μπαίνοντας στην εσωτερική αυλή, μένει εκθαμβος, από την ωραιότητα και την καλαισθησία των χώρων. Στο κέντρο και δεξιά υψώνεται το μεγαλοπρεπέστατο Καθολικό (ο κεντρικός δηλαδή Ναός της Μονής) και το τετραώροφο μνημειώδες κωδωνοστάσιο του. Ο Ναός είναι πετρόκτιστος, σε ρυθμό βυζαντινό τρίκογχο αγιορείτικο, σταυροειδή με τρούλο. Άρχισε να κτίζεται το 1966. Εγκαινιάστηκε κατά την πανήγυρη του 1975 (25 Ιουλίου) από τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρό Ανδρέα, εν συλλειτουργία μετά των Αρχιερέων: Κορινθίας Καλλίστου, Βρεσθένης Λαζάρου, Αργολίδος Παχωμίου, Φθιώτιδος Θεοδοσίου, Κοζάνης Τίτου και δεκάδος κατωτέρων Κληρικών.

Εσωτερικά η Ιερά Μονή κοσμείται με τοιχογραφίες βυζαντινής τεχνοτροπίας.

Η βόρεια πτέρυγα της μονής περιλαμβάνει κελιά μοναχών κοινόχρηστους χώρους, το κελί και το γραφείο του μακαριστού Προϊστάμενου της Μονής Αρχιμανδρίτου Ιωάσαφ και το καταπληκτικότατο Παρεκκλήσιο του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Μηνά, το οποίο χρησιμοποιεί η αδελφότητα για τις καθημερινές ακολουθίες την χειμερινή περίοδο. Πρόκειται για μονόκλιτη καμαροσκεπή βασιλική με τρούλο και ιδιαίτερο κωδωνοστάσιο. Κοσμείται με ξυλόγλυπτο τέμπλο και φορητές εικόνες.

Η δυτική πλευρά περιλαμβάνει το μαγειρείο, την μοναχική τράπεζα, του κελίον του γέροντος Μηνά, κελιά φιλοξενίας Κληρικών και έκθεση βιβλίων και αναμνηστικών ευσεβείας. Και οι δύο πτέρυγες (βόρεια και δυτική) προστατεύονται από εξωτερική κιονοστοιχία.

Η μορφολογία του εδάφους επιτρέπει την δημιουργία εκτεταμένων ισόγειων βοηθητικών χώρων στην εξωτερική πλευρά της δυτικής πτέρυγας.

Έξω από την κυρίως Μονή και αριστερά της κεντρικής πύλης βρίσκεται ο Ξενώνας. Περιλαμβάνει αίθουσα υποδοχής, μαγειρείο, τράπεζα δυναμικότητας πενήντα επισκεπτών και κοιτώνες. Η ανέγερση του ολοκληρώθηκε στη δεκαετία του '80, επί προϊστάμενου αρχιμαντρίτου Ιωάσαφ.

Η Μονή μετετράπη σε Γυναικεία το έτος 1995, κατόπιν Αποφάσεως του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ανδρέου, λόγω ελλείψεως μοναχών.